Til ei utsliten tann av Jacob Sande

Eg miste ein tann i går,    - eg var so glad i den tanna. Ho har tent meg i fyrti år,    ho togg mitt brød blant anna. Det unna for unna gjekk, ho maula til siste molen den mat som ho ærleg fekk,    og den som var stabburstolen. For sanning eg seie kan:    Ho togg og togg til mitt beste. Ho var litt av ein visdomstann    -vel grådig for det meste. Som gaupa på vakt ho sat    urikkeleg fast i gommen, og levde sitt liv for mat,    om slik eller slik bekommen. Og so var det slutt ein dag.    Ho stod ikkje i det lenger då ein godt betalt mann av fag    gjekk på med blanke tenger. Ho fekk ingen gravølsong,    og det som var endå verre: Ho fekk ikkje takk eingong    av han som var hennar herre.